In een tot de laatste stoel bezette St. Janskerk dirigeerde Jan Hupperts afgelopen zaterdag Rossini's feestelijke concertmis, de Petite Messe Solennelle. Het was het slotconcert van een bijzonder concertseizoen waarin Jan Hupperts 85 jaar werd en zijn 60-jarig dirigentschap vierde.
In het programmaboekje had de jubilaris als inleiding geschreven: “ik hoop dat ik er in slaag U deze Rossini te brengen zoals hij ze bedacht heeft: “met een lachend gezicht, maar toch biddend!”
Het werd een memorabele uitvoering.
Natuurlijk kan er op details kritiek geleverd worden maar de gehele uitvoering overziend, denk ik dat koor en solisten dat wat Jan Hupperts voor ogen (en oren) stond, hebben weten te realiseren. Het publiek luisterde heel aandachtig en was tijdens het concert opvallend stil. De geluidsman van de live CD-opname was daarover zeer verheugd.
Ook de solisten leverden een belangrijke bijdrage. De jonge Belgische sopraan Britt Truyts maakte een overtuigend debuut bij TKM, bas Dirk Snellings was betrouwbaar als altijd. Voor de echte operanoot zorgde tenor Marten Smeding in de aria Domine Deus. Regula Boeninger maakte indruk met haar warme altstem in het Agnus Dei, mooi begeleid door het koor. De allerlaatse noten waren voor eerste pianist Paul Huijts. Hij was de voorman in het begeleidende driemanschap en bevestigde zijn internationale klasse in een stijlbewuste, partituurgetrouwe en vrijwel perfecte weergave van Rossini’s moeilijke partituur. Het Preludio religioso, door Paul Huijts solo gespeeld, was voor mij één van de hoogtepunten van het concert. De pianist hield een boeiend betoog, iedere nuance in de partituur hoorbaar makend.
Tijdens de gezellige nazit wachtte Jan Hupperts nog twee verrassingen. Allereerst gaf voorzitter Mieke Meewis het woord aan Hans Hierck, landelijk voorzitter van de Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst. In een onderhoudende speech benoemde Hierck de dirigent tot erelid van de Toonkunstafdeling Maastricht. Op de penning die bij deze onderscheiding hoort, was een karakteristieke uitspraak van Jan Hupperts gegraveerd: "zingende mensen zijn gelukkige mensen". Zus Hupperts – al 60 jaar echtgenote van Jan en de onmisbare vrouw achter de schermen – werd met een fraai boeket bloemen terecht in het huldebetoon betrokken.
Als muziekleraar / pedagoog heeft Jan gedurende 30 jaar vele - vooral vrouwelijke - studenten aan het zingen gebracht en - ongetwijfeld - vele gelukkige momenten bezorgd. De tweede verrassing tijdens de nazit was dan ook een optreden van een gelegenheidskoor bestaande uit oud-studentes van de opleiding NXX Maastricht die hun inspirerende oud-leraar een muzikale ode kwamen brengen. Natuurlijk nam Jan al snel zelf plaats achter de vleugel en werd weer even de leraar van weleer.
